Muzische dag (deel 2)

Gisteren liet ik weten dat ik al een sessie beeld en media had gehad. Vandaag begon mijn dag met een sessie drama. Het begon dat we allemaal in een kring moesten gaan zitten. Het spel heette 'de stoel rechts van jou'. Als de stoel rechts van jou leeg was moest je er op kloppen en een naam roepen. Deze persoon moest er zo snel mogelijk op gaan zitten. Er stond ook een persoon in het midden. Deze moest proberen om voor de andere persoon te gaan zitten. Dit maakte het zeer spannend. Daarna stonden we weer allemaal in een kring en speelden het spel Hi-Ha-Ho. Bij Hi was jij de boom. Als de persoon naast jou de boom was, dan moest jij de boom omver hakken door Ha te roepen. Daarna viel de boom om en riep die Ho. Terwijl de boom dat deed wees die naar een persoon die de volgende boom zou zijn. Als je verkeerd was, moest je gaan zitten. Dit was een zeer lachwekkend spel. Nadat we uitgelachen waren, speelden we het spel 'masker' doorgeven. Om de beurt verstopten we ons gezicht achter onze handen. We drukten dan een emotie uit met ons gezicht. Deze emotie mocht enkel onze buur links van ons zien. Hij/zij liet dit dan aan de hele groep zien. Zo gingen we de hele kring rond.
Nu waren we al goed opgewarmd. Als eerste opdracht moesten we blij zijn. Dit deden we op muziek. Onze docent telde van 1 tot 10. Zo kon je de emotie opbouwen. Op 10 moest je mega blij zijn. Daarna werd er weer afgebouwd door van 10 naar 0 te tellen. Angst, verdriet en kwaad kwamen ook nog aan bod. Daarna keken we wie het best kon liegen. We moesten op 2 rijen gaan staan. Iemand van de eerste rij kreeg het 2-eurostuk. De tweede rij moest raden wie het had, maar die mochten zeker en vast niets vragen aan de anderen. Zelf vond ik dit een moeilijk spel. Ik had een persoon in mijn hoofd die het zou hebben en uiteindelijk bleek toch dat zij het niet had.
Na de pauze was het tijd om rollenspelen spelen. Op de grond lagen kaartjes. Wanneer de docent riep mochten we een kaartje nemen. Dit personage/deze ruimte moesten wij dan uitbeelden. Daarna moesten we per 2 gaan staan. We kregen elk een kaartje met een personage en dan kregen we nog een kaartje met de plaats waar we ons bevonden en de situatie die er zich afspeelden. Dit toneelstukje moesten we voorbereiden voor het kleine toonmoment op het einde.
Hierna kregen we per 2 weer zo'n kaartjes, maar dat niet alleen. We kregen ook een woord dat we zeker moesten gebruiken in ons stukje. Nu mochten we niets meer voorbereiden, maar was het enkel improvisatie. Hieruit kwamen hilarische dingen.
Als afsluiter speelden we nog een spel waarbij we niet mochten lachen. We moesten allerlei gekke woorden doorgeven naar rechts en links over laten oversteken. Wanneer we lachten, moesten we een rondje lopen rond de kring.

In de namiddag hadden we een les muziek. Weer zaten we allemaal in een kring rond een koffer. We schreven op een stukje papier wat wij later onze kinderen wouden meegeven en dat staken we in de koffer. Hierna zeiden we een tekst op. Na dit te zeggen, nam een persoon er een papiertje uit en las dit voor. Dit deden we tot de koffer weer helemaal leeg was. Hierna leerden we een Marokkaans lied aan.
Nadat we terug in onze kring per 4 zaten kregen we in ons groepje een situatie. Bij ons was dat dat er een gezin op de vlucht was. Hierover moesten we een muziekstukje maken en een partituur ontwerpen. Deze partituur kreeg ons ander groepje om dan na te proberen spelen. Ook moesten zij raden wat voor situatie wij hadden. Ik vond het soms wel moeilijk om te raden wat de situaties waren.
Na de pauze kregen we een blad. We kregen te horen hoe het boek 1001 nachten is ontstaan. Daarna beluisterden we een eerste fragment. Hierop moesten we tekenen hoe wij het ons inbeelden. Dit bespraken we kort. Als tweede opdracht moesten we luisteren hoeveel keer een stuk herhaald werd en met welke instrumenten. Hierna speelden we enkele ritmes na met de ritmestokjes. Als laatste opdracht moesten we ons inbeelden waar we waren tijdens het beluisteren van een muziekstuk en dit ook vertellen aan de anderen. We kregen te horen dat het laatste stuk zich afspeelde op een marktplaats in Bagdad, maar het was er zeer vrolijk. Dit moesten wij ook proberen naspelen met muziekinstrumenten.
Vervolgens kregen we een stuk van een verhaal. Deze opdracht was gebaseerd op 'Verhalen van het geluidshuis'. Ons verhaal heette 'een koffertje vol dromen'. Een iemand uit onze groep las ons fragment voor en de anderen maakten hier gepaste geluiden bij adhv. de stem en muziekinstrumenten. Al deze fragmenten werden achter elkaar gespeeld zo dat het een mooi verhaal werd.

Dit was de afsluiter van weer een geweldige muzo-dag.